Μήπως αντί για πίθηκοι είμαστε αστρόσκονη? η αμοιβάδες? ή ψάρια ?
Αλλά όχι.Είμαστε πίθηκοι με , όπως λέει , ασφυκτικά μεγάλο εγκέφαλο που κάνει μαλακίες .Και άλλωστε βιολογικά ο πίθηκος νίτσε σιγά τι διαφορά έχει με τον χίτλερ.Και αυτός πίθηκος ήταν.
Αφού είμαστε πίθηκοι ή να γουσταρουμε πρωτογονισμό ή τίποτα τα λοιπά είναι μαλακίες. Αλλά αν κοπανήσει καμια σφαίρα στο πρόσωπο και στο κάνει αστρόσκονη θα δεχτείς την φύση σου ?
Άλλωστε όλοι πεθαίνουμε.Αλλά πολλοί ξεχνάνε να πεθάνουν για να ζήσουν .Ακόμα και αν νομίζουν οτι είναι πίθηκοι.
Ο άνθρακας του σώματός σου, ο σίδηρος του αίματός σου δεν ήταν πάντα εκεί. Γεννήθηκαν στον πυρήνα κάποιου άστρου -ίσως πολλών διαφορετικών άστρων- που είναι τώρα νεκρό. Τα ίδια άτομα που συνθέτουν το σώμα σου ταξίδεψαν ασύλληπτες αποστάσεις στο διάστημα για να φτάσουν εδώ, και να χτίσουν εμάς.
Είμαστε αστρόσκονη.
Αλλά είμαστε, φυσικά, και άτριχοι πίθηκοι με υπερμεγέθη εγκέφαλο. Αυτό που μου άρεσε, ο λόγος που το έβαλα, είναι πως τονίζει καλύτερα από οτιδήποτε έχω δει το ότι οι άνθρωποι δεν έχουν καμία αυταξία. Κανένα μεταφυσικό νοηματοδότη. "The monkeys have so much potential, if they would only apply themselves". Αυτό είναι Νίτσε, είναι και Μάρξ, είναι και άλλα.
Μην ξεχνάς το Waking Life, την ταινία που είχαμε παίξει στην αρχή της χρονιάς: "Η απόσταση ανάμεσα στο Νίτσε και τον μέσο άνθρωπο είναι μεγαλύτερη από την απόσταση ανάμεσα στο μέσο άνθρωπο και τον πίθηκο".
Και, αφού το θέτεις και προσωπικά, ναι, την έχω αποδεχτεί τη φύση μου, μια σφαίρα στο πρόσωπο δεν είναι και η χειρότερη κατάληξη...
Τον μεταφυσικό νοηματοδότη που δίνει η επιστήμη? Γιατί αν προσέξεις καλύτερα το videaki / αυτό που λέει είναι οτι η συνείδηση διαχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα και μετά το αναιρεί /λέγοντας πως ο άνθρωπος δεν έχει διαφορά από τους πιθήκους αλλά so much potential .Δηλαδή ενώ φαίνεται πως προσπαθεί να σπάσει τα είδη ,τις κατηγορίες και να διατυμπανίσει την αρμονία της τεχνικής πετάει και ένα είναι ζώα /δλδ διαχωρίζονται όλα τα ζώα από τις δυνατότητες που έχει η ύλη (από τι?) δημιουργώντας πάλι κατηγορίες και λέει; οτι ας γαμήσουμε βουνά και χαράδρες , ποτάμια και θάλασσες αρκεί η κατηγορία ζώα να υπάρχει (πώς?).Το πώς με μια διευρυμένη επιστήμη (αυτή θέτει κέντρο τον εγκέφαλο) που αγαπάει όλα τα όντα της που δημιουργήθηκαν άλλη μέρα.Μικρή διαφορά με δόγμα.
Εκεί βρίσκω το λάθος.Το οτι στην ουσία εξακολουθεί να διαχωρίζει με κατηγορίες.
Είμαστε αστρόσκονη.
Αλλά είμαστε, φυσικά, και άτριχοι πίθηκοι με υπερμεγέθη εγκέφαλο. Είμαστε και σκατά που κρύβουμε και δεν βλέπουμε που καταλήγουν ,είμαστε και νερό είμαστε και σημάδια πάνω στο κορμί μας .
Γιατί το κέντρο είναι ο εγκέφαλος?Αυτό που διαχωρίζει?Μια πετρα δεν έχει εγκέφαλο.Αλλά έχει σημάδια πχ από κύμα από άνεμο .
Δεν ήταν προσωπικό.Αλλά για να επιθυμείς να είσαι όλα αυτά /η φύση σου //η φύση// σίγουρα παλεύεις για να μην φας μια σφαίρα στο πρόσωπο.
"Η απόσταση ανάμεσα στο Νίτσε και τον μέσο άνθρωπο είναι μεγαλύτερη από την απόσταση ανάμεσα στο μέσο άνθρωπο και τον πίθηκο".
Για εξήγησέ το μου αυτό γιατί έχει ενδιαφέρον η ερμηνεία
Όταν η επιστήμη μετατρέπεται σε μεταφυσικό ή μη νοηματοδότη, παύει να είναι επιστήμη! Ο άνθρωπος διαχωρίζεται από τα ζώα, έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν έχει κανένα άλλο: πολιτισμό. Όχι με την φορτισμένη έννοια της "κουλτούρας" αλλά με το στενό ορισμό του διαρκούς χτισίματος του νέου πάνω στο παλιό, μια προσθετική διαδικασία όπου ο άνθρωπος δημιουργεί ένα τεχνητό περιβάλλον (δρόμοι, γλώσσα, οικονομία) το οποίο αντιμετωπίζει ως φυσικό.
Αυτό, είναι διαχωρισμός από τα ζώα. Δε σημαίνει απαραίτητα ανωτερότητα όμως. Και η διαδικασία αυτή περνάει από τον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος είναι που δίνει στον άνθρωπο τη συμπεριφορά που τον διαχωρίζει από τα εξελικτικά αδερφάκια του, ο εγκέφαλος φταίει για τη μελαγχολία, το υπαρξιακό κενό, την αίσθηση ανικανοποίητου, όλα αυτά που κυνηγάνε την ανθρωπότητα -και μόνο την ανθρωπότητα, απ' ότι φαίνεται-.
"για να επιθυμείς να είσαι όλα αυτά /η φύση σου //η φύση// σίγουρα παλεύεις για να μην φας μια σφαίρα στο πρόσωπο."
Οποιοδήποτε ζώο παλεύει να μην πεθάνει, μόνο στον άνθρωπο συναντάς το ενδεχόμενο συμφιλίωσης με το θάνατο, ή ακόμα και την αυτοκτονία. Με αυτή την έννοια, ο άνθρωπος διαφέρει από όλα τα άλλα ζώα.
"Η απόσταση ανάμεσα στο Νίτσε και τον μέσο άνθρωπο είναι μεγαλύτερη από την απόσταση ανάμεσα στο μέσο άνθρωπο και τον πίθηκο".
Για εξήγησέ το μου αυτό γιατί έχει ενδιαφέρον η ερμηνεία
Κάθε ζώο στον πλανήτη είναι βελτιστοποιημένο για κάποιο περιβάλλον. Η εξέλιξη φρόντισε τα δελφίνια να είναι τέλεια για το νερό, οι σκίουροι για τα δέντρα κτλ. Από αυτήν την άποψη, ο άνθρωπος είναι ατελής: Δημιουργεί το περιβάλλον του, το οποίο αδυνατεί να χειριστεί ολοκληρωμένα, και η μόνη επιλογή του είναι να αλλάξει αλλάζοντας μαζί και το περιβάλλον. Ανοίγοντας έναν ακόμα κύκλο. Μόνο ο άνθρωπος είναι δημιουργός. Ο δημιουργός τεχνικής, ο δημιουργός γνώσης, η, περισσότερο απ' όλα, ο δημιουργός αξιών, ο Νιτσεϊκός υπεράνθρωπος.
Ο άνθρωπος που δε δημιουργεί, δεν πραγματώνει την ανθρώπινη ιδιότητά του. Απλώς αντιδρά ανακλαστικά στο περιβάλλον του, αυτό που άλλοι πριν από αυτόν έστησαν. Με αυτήν την έννοια, ίσως να είναι και πιο πίσω από τα άλλα ζώα. Τουλάχιστον αυτά αντιδρούν στο περιβάλλον τους με τον καλύτερο γι' αυτά τρόπο.
Όταν η επιστήμη μετατρέπεται σε μεταφυσικό ή μη νοηματοδότη, παύει να είναι επιστήμη!
Σε αυτό συμφωνούμε αλλά αυτή είναι η περίπτωση της επιστήμης σήμερα.
"Ο άνθρωπος διαχωρίζεται από τα ζώα, έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν έχει κανένα άλλο: πολιτισμό....αλλά με το στενό ορισμό του διαρκούς χτισίματος του νέου πάνω στο παλιό, μια προσθετική διαδικασία όπου ο άνθρωπος δημιουργεί ένα τεχνητό περιβάλλον "
Άρα το παλιό έχει γίνει ιστορία και ένα χαρακτηριστικό του νέου όπως λέει ο Agamben (στο Χρόνο και Ιστορία) δεν αλλάζει μόνο τον κόσμο αλλά προπαντός τον χρόνο.Αυτή η προσθετική διαδικασία που λες δείχνει τον χρόνο σαν βέλος που πάει μόνο μπροστά (περιέχοντας κυκλικές πορείες στο εσωτερικό του).Και ο πολιτισμός χαρακτηρίζεται από αυτή την πορεία του χρόνου.(?)Άρα το χάσμα που δημιουργείται από το τεχνητό περιβάλλον /διαχωρισμένο απ την φύση όπως λες αν καταλαβαίνω καλά/ όλο και μεγαλώνει.
Δύο μεταβλητές επομένως .Χρόνος και ταχύτητα.Μια διαφορετική αντίληψη του χρόνου (πχ Einstein) και όχι μόνο/ και διαφορετικοί ρυθμοί. Το οικοδόμημα της μοναδικότητας του πολιτισμού έτσι όπως το περιγράφεις καταρρέει .Απλώς τα εργαλεία και οι δυνατότητές τους αλλάζουν νόημα.Και στην περίπτωση των ζώων η συμπεριφορά τους δεν έχει νόημα?Έχει?
"Οποιοδήποτε ζώο παλεύει να μην πεθάνει, μόνο στον άνθρωπο συναντάς το ενδεχόμενο συμφιλίωσης με το θάνατο, ή ακόμα και την αυτοκτονία."
Για ψάχτο καλύτερα.
Επιπλέον αυτό που μάλλον θα το θεωρούσες ως κόλλημα μη εξελικτικής προσαρμογής πχ έναν σκύλο που δεν αφηνει το νεκρό του αφεντικό με συνέπεια να πεθάνει και ο ίδιος είναι στην ουσία πολύ πιο δύσκολο να το εξηγήσεις.Όπως και είναι δύσκολο να εξηγήσεις γιατί αισθάνεσαι περίεργα όταν βλέπεις ένα ζώο να υποφέρει
Ως προς το αντιδραστικό του ανθρώπου συμφωνώ."Ο άνθρωπος που δε δημιουργεί, δεν πραγματώνει την ανθρώπινη ιδιότητά του."
"Το οικοδόμημα της μοναδικότητας του πολιτισμού έτσι όπως το περιγράφεις καταρρέει .Απλώς τα εργαλεία και οι δυνατότητές τους αλλάζουν νόημα."
Μα αυτό ακριβώς είναι η μοναδικότητα του πολιτισμού: Η συνεχής δημιουργία εργαλείων, και η εκ νέου νοηματοδότησή της (με την ανθρώπινη φυσικά έννοια του "νοήματος"). Τα οποία "εργαλεία" μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά πράγματα από υλικά εργαλεία. Γιατί καταρρέει το οικοδόμημα; Είναι ή δεν είναι αποκλειστικά ανθρώπινη ιδιότητα; Είναι ή δεν είναι προσθετική διαδικασία; -δε λέω ότι είναι καλή ή κακή, είναι μονόδρομος-
Και στην περίπτωση των ζώων η συμπεριφορά τους δεν έχει νόημα?Έχει?"
Πώς δεν έχει: Βελτιστοποίηση της διασποράς του γενετικού τους υλικού.
Εκτός κι αν εννοείς νόημα με την ανθρώπινη έννοια, του σκοπού. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στο σύμπαν.
"Οποιοδήποτε ζώο παλεύει να μην πεθάνει, μόνο στον άνθρωπο συναντάς το ενδεχόμενο συμφιλίωσης με το θάνατο, ή ακόμα και την αυτοκτονία."
Για ψάχτο καλύτερα.
Ψαγμένο το'χω. Όσα παραδείγματα ξέρω μπορούν να ερμηνευτούν με απλό σκληρό δαρβινισμό. Είτε επειδή υπάρχει στο θάνατο ενός ατόμου κάποιο απώτερο συμφέρον για το γενετικό του υλικό (πχ. γονείς), είτε σαν ατύχημα/misfire των ίδιων μηχανισμών, όταν ο οργανισμός βρίσκεται σε κατάσταση που δεν έχει προβλεφθεί από την εξέλιξη (σχέση σκύλου-αφεντικού).
Όσο για τον οίκτο προς άλλα είδη, εύκολα το ερμηνεύεις αν συνδυάσεις την κληρονομική τάση για αληλεγγύη σε όλα τα κοινωνικά ζώα που μπορούν ξεχωρίζονται μεταξύ τους ως άτομα (πχ πίθηκοι, δελφίνια), με την ανεξέλεγκτα ισχυρή δυνατότητα γενίκευσης/αφαίρεσης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Γιατί νομίζεις ότι λυπόμαστε ευκολότερα τα ζώα με πιο ανθρώπινα χαρακτηριστικά; Και ειδικά αυτά που μοιάζουν με παιδιά;
"Πώς δεν έχει: Βελτιστοποίηση της διασποράς του γενετικού τους υλικού."
Ο dawkins καλός αλλά κατάλαβε τον συσχετισμό που προσπαθεί να κάνει.
Απλώς τα εργαλεία και οι δυνατότητές τους αλλάζουν νόημα.Αυτό το είπα σε αντίθεση ως προς το οικοδόμημα του πολιτισμού που έθεσες σαν στοιχείο διαφοράς.Χαίρομαι που συμφωνείς
Είναι ή δεν είναι προσθετική διαδικασία; -δε λέω ότι είναι καλή ή κακή, είναι μονόδρομος-
Όχι.Γιατί εδώ η μνήμη όπως και τα παράσιτα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.Πχ αλλάζοντας μέσο από το χαρτί στο ψηφιακό πολλά χάνονται .Η υφή , η μυρωδιά ,το χρώμα (ψάξε ιστορία μετατροπής στις αμερικάνικες βιβλιοθήκες των βιβλίων σε φιλμ).Δεν λέω είναι αποτελεσματικό.Αν το μόνο που περιέχεται είναι γράμματα... Εδώ το ενδιαφέρον είναι η μετάφραση δες πλάτωνος φαρμακεία από Derrida
Remix? H κορνίζα είναι η πουτάνα του έργου έλεγε ...
"Οποιοδήποτε ζώο παλεύει να μην πεθάνει, μόνο στον άνθρωπο συναντάς το ενδεχόμενο συμφιλίωσης με το θάνατο, ή ακόμα και την αυτοκτονία."
Στον άνθρωπο συναντάς και το ενδεχόμενο να μπει σε μια βάρκα και να φύγει στην θάλασσα χωρίς να γνωρίζει που μπορεί να καταλήξει , ξέροντας απο πριν οτι έτσι έχει την πιθανότητα να χαθεί για πάντα χωρίς να γνωρίσει ποτέ κανείς για την τύχη του ή για τον θάνατό του .Να χαθεί.Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να μιλήσεις για σκοπό παρά για μήτρα.Σε παραπέμπω στο νερό και τα όνειρα του Gaston Bachelard. Αυτή την συμπεριφορά ενώ στον άνθρωπο της συνείδησης την εξηγείς ως διαφορετικότητα / στα ζώα την εξηγείς ως μεγιστοποίηση διασποράς του γενετικού τους υλικού.Το χαρακτηριστικό του πιο γρήγορου τεχνίτη μετατρέπεται σε κυρίαρχη διαφορά ,ακριβώς όπως είδος γένος.Λέω μετατρέπεται στο σήμερα ,όχι οτι δεν έχει την δυνατότητα να είναι κάτι άλλο.Επομένως επι της ουσίας η ίδια νοηματοδότηση με πιο φανταχτερό περιτύλιγμα.Αφαιρετική κίολας στηρίζοντας τα πάντα στον εγκέφαλο και την συνείδηση /για την οποία ακόμα δεν γνωρίζουμε πολλά.
Potential λες Monkeys που ο εγκέφαλός τους έχει εξελιχθεί σε ένα μη διαχειρίσιμο μέγεθος. Λέει το βίντεο.
Ο dawkins καλός αλλά κατάλαβε τον συσχετισμό που προσπαθεί να κάνει.
Τον αγγλοσαξωνικό φιλελευθερισμό του dawkins συγκεκριμένα πιθανόν να φαντάζεσαι πού τον έχω γραμμένο. Το σχήμα παραμένει λειτουργικό.
Απλώς τα εργαλεία και οι δυνατότητές τους αλλάζουν νόημα.Αυτό το είπα σε αντίθεση ως προς το οικοδόμημα του πολιτισμού που έθεσες σαν στοιχείο διαφοράς.Χαίρομαι που συμφωνείς
Απλώς; Μα αυτό ακριβώς είναι που κάνει το διαχωρισμό ορατό και προφανή! Είσαι σίγουρος πως συμγφωνούμε;
Όχι.Γιατί εδώ η μνήμη όπως και τα παράσιτα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.Πχ αλλάζοντας μέσο από το χαρτί στο ψηφιακό πολλά χάνονται .Η υφή , η μυρωδιά ,το χρώμα (ψάξε ιστορία μετατροπής στις αμερικάνικες βιβλιοθήκες των βιβλίων σε φιλμ).Δεν λέω είναι αποτελεσματικό.Αν το μόνο που περιέχεται είναι γράμματα...
Όχι, η απώλεια πληροφορίας δεν είναι θόρυβος, είναι μητροκτονία εκ προθέσεως, και αυτό δεν αναιρεί το σχήμα της διαδοχής και επί της ουσίας της αύξησης πολυπλοκότητας. Μάλλον το ενισχύει.
Εδώ το ενδιαφέρον είναι η μετάφραση δες πλάτωνος φαρμακεία από Derrida
Remix? H κορνίζα είναι η πουτάνα του έργου έλεγε ...
Η μεταμοντερνιά αν δεν την προσέξεις, γίνεται μεταφυσική... Το να αποδομείς τις ουρανοκατέβατες παραδοχές ενός συστήματος αξιών -κάτι που θα έκανε το Νίτσε περήφανο- δε σημαίνει ανυπαρξία του συστήματος, δε σημαίνει εξίσωση των πάντων ως παράλληλες εναλλακτικές πορείες. Το 'παμε αυτό, δεν υπάρχει μεταφυσικός νοηματοδότης, δεν υπάρχει ηθική κρίση καλού-κακού. Υπάρχει όμως πορεία.
Στον άνθρωπο συναντάς και το ενδεχόμενο να μπει σε μια βάρκα και να φύγει στην θάλασσα [...]. Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να μιλήσεις για σκοπό παρά για μήτρα.
Άντε μπράβο! Βλέπεις που υπάρχει άλλου είδους κατηγοριοποίηση από τα ζώα; Η έχεις στο νου σου κανα καγκουρώ που μπήκε σε μια βάρκα και έφυγε για τη θάλασσα χωρίς να γνωρίζει πού πάει;
Αυτή την συμπεριφορά ενώ στον άνθρωπο της συνείδησης την εξηγείς ως διαφορετικότητα / στα ζώα την εξηγείς ως μεγιστοποίηση διασποράς του γενετικού τους υλικού.Το χαρακτηριστικό του πιο γρήγορου τεχνίτη μετατρέπεται σε κυρίαρχη διαφορά ,ακριβώς όπως είδος γένος.
Κι εδώ κάνεις λάθος. Ολόκληρη η συμπεριφορά του ανθρώπινου είδους είναι ένα misfire, επί της ουσίας. Ψήγματα της ανάγκης για διασπορά του γενετικού υλικού τους υπάρχουν πολλά, αλλά η συμπεριφορά μας στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς εκμεταλεύεται τους μηχανισμούς αυτούς για άλλους σκοπούς. Από τα προφυλακτικά μέχρι το πεγιότ, η ζωή μας περνάει μέσα από τη διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε. Υπάρχει εδώ, και ένας ορατός διαχωρισμός, και μια ορατή ατέλεια, που μόνο ως δυνάμει μπορεί να περιγραφεί. Και ως διαδικασία επώδυνη, στο δρόμο.
Λέω μετατρέπεται στο σήμερα ,όχι οτι δεν έχει την δυνατότητα να είναι κάτι άλλο.
Τουλάχιστον συμφωνούμε στο δυνάμει. Μάλλον. :)
Επομένως επι της ουσίας η ίδια νοηματοδότηση με πιο φανταχτερό περιτύλιγμα.Αφαιρετική κίολας στηρίζοντας τα πάντα στον εγκέφαλο και την συνείδηση /για την οποία ακόμα δεν γνωρίζουμε πολλά.
Καμία νοηματοδότηση, πέραν της αποδοχής του δυνάμει -ορατό χάρη στην πορεία που ήδη έχουμε διανύσει-, και της διαπίστωσης της οδυνηρότητας της προϊστορίας που διασχίζουμε. Και τα δύο, αποτελέσματα κατά βάση ενός υπερδιογκωμένου εγκεφάλου.
Εκτός κι αν φταίει η ψυχή!
Potential λες Monkeys που ο εγκέφαλός τους έχει εξελιχθεί σε ένα μη διαχειρίσιμο μέγεθος. Λέει το βίντεο.
(Και στην περίπτωση των ζώων η συμπεριφορά τους δεν έχει νόημα?Έχει?"
Πώς δεν έχει: Βελτιστοποίηση της διασποράς του γενετικού τους υλικού.)
Απλώς; Μα αυτό ακριβώς είναι που κάνει το διαχωρισμό ορατό και προφανή! Είσαι σίγουρος πως συμγφωνούμε;
Μίλησα για ταχύτητα.Διαφορετικούς ρυθμούς.Διαχωρίζεις πλέον με βάση την ταχύτητα.. Ο άνθρωπος σαν τεχνίτης , ο τεχνητός άνθρωπος .Έχει διαφορά.
Όχι, η απώλεια πληροφορίας δεν είναι θόρυβος, είναι μητροκτονία εκ προθέσεως,
Όπως και για πράγματα που δεν μπορούν να προβλεφθούν /κοιτώντας μόνο ένα κομμάτι της ακτής /Ιστορία/.Εκτός αν μπορείς να μετρήσεις το σύνολο.Να ζήσεις.Η εντροπία της επικοινωνίας ?Η πρόθεση φωνάζει δικαιοσύνη ..Και εδώ είναι τουλάχιστον για μένα πολύ θολά τα νερά.
Η μεταμοντερνιά αν δεν την προσέξεις, γίνεται μεταφυσική... Το 'παμε αυτό, δεν υπάρχει μεταφυσικός νοηματοδότης, δεν υπάρχει ηθική κρίση καλού-κακού.
Δεν υπάρχει ηθική κρίση δυαδικοτήτων θέλεις να πεις.Αλτρουισμού – Εγωισμού για να ξαναεπανέλουμε στο λειτουργικό σχήμα.Ηθική όμως?
Άντε μπράβο! Βλέπεις που υπάρχει άλλου είδους κατηγοριοποίηση από τα ζώα; Η έχεις στο νου σου κανα καγκουρώ που μπήκε σε μια βάρκα και έφυγε για τη θάλασσα χωρίς να γνωρίζει πού πάει;
Να χαθεί.Εκεί ήταν η ουσία..
Χαίρομαι που τσίμπησες.Η βάρκα λοιπόν είναι η δυνατότητα της ύλης του ξύλου να γίνει βάρκα που ο άνθρωπος την ονομάτησε σαν βάρκα και την χρησιμοποίησε σαν βάρκα.Όπως μια στέρνα μπορεί να την χρησιμοποιήσει σαν έργο τέχνης..Το περίεργο είναι οτι ενώ φαίνεται να τσαντίζεσαι σε κάποια σημεία που πχ \\η συμπεριφορά μας στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς εκμεταλεύεται τους μηχανισμούς αυτούς για άλλους σκοπούς. Από τα προφυλακτικά μέχρι το πεγιότ, η ζωή μας περνάει μέσα από τη διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε. \\ μετά το αναιρέις τοποθετώντας τον εγκέφαλο σαν κεφαλή ενός συστήματος που δεν έχει νόημα χωρίς αυτόν δίνοντάς του εργαλειακό χαρακτήρα μην τολμώντας να δώσεις υπόσταση στο υπόλοιπο τεχνητό δίχως αυτον.Συνεπώς παύεις να δημιουργείς ¨εργαλεία πολύ διαφορετικά από υλικά εργαλεία ¨ λες/ artifacts θα έλεγα εγώ και κόβεις την επικοινωνία .Ναι με αυτή την έννοια δεν βλέπω κανα καγκουρό παρά μια διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε.
Εξαιτίας της κατασκευής αυτής προχωράς στον διαχωρισμό
Εκτός κι αν φταίει η ψυχή!
:-)
Ρε, σίγουρα είδαμε το ίδιο βίντεο;
Βρε λες ?Πλάκα θα είχε .Nyxta steganography!!!!!!Video on demand :-)
Μίλησα για ταχύτητα.Διαφορετικούς ρυθμούς.Διαχωρίζεις πλέον με βάση την ταχύτητα.. Ο άνθρωπος σαν τεχνίτης , ο τεχνητός άνθρωπος .Έχει διαφορά.
ναι, θα μπορούσα να το δεχτώ αυτό, ως ένα σημείο. Πιστεύω στη διαβάθμιση -και όχι κατηγοριοποίηση- της ζωής... Μπορείς να το επεκτείνεις όμως αυτό παντού, από τον άνθρωπο, στον πίθηκο, στο σκύλο, στις αμοιβάδες;
Όπως και για πράγματα που δεν μπορούν να προβλεφθούν /κοιτώντας μόνο ένα κομμάτι της ακτής /Ιστορία/.Εκτός αν μπορείς να μετρήσεις το σύνολο.Να ζήσεις.Η εντροπία της επικοινωνίας ?Η πρόθεση φωνάζει δικαιοσύνη ..Και εδώ είναι τουλάχιστον για μένα πολύ θολά τα νερά.
Και για μένα... Σ' αυτό το επίπεδο, νομίζω πορεύεσαι προς ό,τι πιο ολοκληρωμένο βρίσκεις, ξέροντας πως μπορεί να είναι μούφα, πως σίγουρα είναι λειψό, χωρίς αυτό να σ' εμποδίζει να το πάρεις σοβαρά... Εκεί κάπου αφήνω και τον Φουκώ πίσω, και τους μεταμοντέρνους... Η απαίτηση για ολοκληρωμένη οπτική πριν τη δράση μου φαίνεται υπεροψία χειρότερη κι από αυτή της σημερινής "επιστήμης".
Δεν υπάρχει ηθική κρίση δυαδικοτήτων θέλεις να πεις.Αλτρουισμού – Εγωισμού για να ξαναεπανέλουμε στο λειτουργικό σχήμα.Ηθική όμως?
Υπάρχει; Ίσα ίσα, τον αλτρουισμό/εγωισμό μπορείς να τον ορίσεις με διαδικαστικές παραμέτρους, χωρίς να χρειαστεί να υποθέσεις ότι ο αλτρουισμός είναι "καλός" και ο εγωισμός "κακός". Την ηθική; Για μένα, η -σε ατομικό επίπεδο- συνεχής επαναδιαπραγμάτευση της ηθικής είναι μονόδρομος.
Χαίρομαι που τσίμπησες.Η βάρκα λοιπόν είναι η δυνατότητα της ύλης του ξύλου να γίνει βάρκα που ο άνθρωπος την ονομάτησε σαν βάρκα και την χρησιμοποίησε σαν βάρκα.Όπως μια στέρνα μπορεί να την χρησιμοποιήσει σαν έργο τέχνης..Το περίεργο είναι οτι ενώ φαίνεται να τσαντίζεσαι (σσ. moi? jamais! :D) σε κάποια σημεία που πχ \\η συμπεριφορά μας στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς εκμεταλεύεται τους μηχανισμούς αυτούς για άλλους σκοπούς. Από τα προφυλακτικά μέχρι το πεγιότ, η ζωή μας περνάει μέσα από τη διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε. \\ μετά το αναιρέις τοποθετώντας τον εγκέφαλο σαν κεφαλή ενός συστήματος που δεν έχει νόημα χωρίς αυτόν δίνοντάς του εργαλειακό χαρακτήρα μην τολμώντας να δώσεις υπόσταση στο υπόλοιπο τεχνητό δίχως αυτον.
Μα, είναι ο εγκέφαλος που επιτελεί τη διεργασία "αφομοίωση του υπάρχοντος/ σχεδιασμός του νέου/ αφομοίωση του νέου ως υπάρχον". Όλο το ζήτημα του τεχνητου περνάει από τις αισθήσεις, τα συναισθήματα, αλληλεπιδρά μ' αυτά, θα υπήρχε όμως -πολύ διαφορετικό, φυσικά- και χωρίς αυτά. Όχι όμως και χωρίς εγκέφαλο... Είναι, μ' αυτήν την έννοια, και καθοριστικός παράγοντας, και ένα απλό μέσο -σίγουρα όχι αντικείμενο λατρείας και σίγουρα όχι κάτι ασήμαντο.
Συνεπώς παύεις να δημιουργείς ¨εργαλεία πολύ διαφορετικά από υλικά εργαλεία ¨ λες/ artifacts θα έλεγα εγώ και κόβεις την επικοινωνία .Ναι με αυτή την έννοια δεν βλέπω κανα καγκουρό παρά μια διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε.
"Εργαλεία πολύ διαφορετικά από εργαλεία", με την μαρξική έννοια, που περιλαμβάνει και κώδικες επικοινωνίας, και κώδικες σεξουαλικότητας, και συστήματα σκέψης, και τα πάντα -δε νομίζω ότι τα καλύπτει το "artifacts". Δεν κόβεται η επικοινωνία, ίσα-ίσα, μετατίθεται σχεδόν όλο το βάρος σ' αυτήν, για την εύρεση της κατεύθυνσης -του σκοπού.
Εξαιτίας της κατασκευής αυτής προχωράς στον διαχωρισμό
Εκτός κι αν φταίει η ψυχή! :-)
Κοίτα, αν αντιλαμβανόμουν την ανυπαρξία ψυχής ως θρίαμβο του καρτεσιανού, σιγά μην είχα ασχοληθεί με τη νύχτα :P
Η κεντρική ιδέα του George Spencer Brown που αναλύεται με κομψούς (και μερικές φορές πολύ παράξενους) τρόπους στο βιβλίο του, είναι ότι η «θεμελιακή φύση» του Νού και της Νόησης δεν είναι η «Λογική του Αριστοτέλη», αλλά ούτε και η σύγχρονη Μαθηματική (Τυπική) Λογική, που γέννησε την τεχνολογία (με αποκορύφωμα την Πληροφορική, όπως την απολαμβάνουμε σήμερα) αλλά... είναι μία άλλη, πολύ περισσότερο θεμελιώδης νοητική και αντιληπτική λειτουργία, για την οποία -μέχρι τώρα- γνωρίζαμε ελάχιστα: - Πρόκειται για μία θεμελιώδη πράξη του Νού, δηλαδή οποιουδήποτε Νού, ακόμη και του Νού της... αμοιβάδας (αν... υπάρχει τέτοιο πράγμα), η οποία περιγράφεται από τον Brown σαν ο σχηματισμός ενός «Αρχικού Ορίου» ή «Διάκρισης» μεταξύ «εσωτερικού» και «εξωτερικού» κόσμου. Από τη στιγμή δηλαδή, που ένας Νους (ή κάποιο Ον) αντιληφθεί τον περιβάλλοντα Χώρο (γύρω από τον εαυτό του) σαν κάτι ξεχωριστό, διαφορετικό από τον εαυτό του, από τη στιγμή που σχηματίσει την «Πρώτη Διάκριση» ανάμεσα σε αυτά που είναι «μέσα του» και όσα είναι «απ’ έξω του», τότε όχι μόνο «εξατομικεύεται» (αποκτώντας και τη δυνατότητα «έξυπνης επιβίωσης» μέσα στο περιβάλλον του) αλλά... κυριολεκτικά «γεννάει», ή «δημιουργεί» τον ίδιο τον «Κόσμο», όπως -στη συνέχεια- τον αντιλαμβάνεται, εξ ολοκλήρου!\\
11 σχόλια:
Μήπως αντί για πίθηκοι είμαστε αστρόσκονη? η αμοιβάδες? ή ψάρια ?
Αλλά όχι.Είμαστε πίθηκοι με , όπως λέει , ασφυκτικά μεγάλο εγκέφαλο που κάνει μαλακίες .Και άλλωστε βιολογικά
ο πίθηκος νίτσε σιγά τι διαφορά έχει με τον χίτλερ.Και αυτός πίθηκος ήταν.
Αφού είμαστε πίθηκοι ή να γουσταρουμε πρωτογονισμό ή τίποτα τα λοιπά είναι μαλακίες.
Αλλά αν κοπανήσει καμια σφαίρα στο πρόσωπο και στο κάνει αστρόσκονη θα δεχτείς την φύση σου ?
Άλλωστε όλοι πεθαίνουμε.Αλλά πολλοί ξεχνάνε να πεθάνουν για να ζήσουν .Ακόμα και αν νομίζουν οτι είναι πίθηκοι.
Ο άνθρακας του σώματός σου, ο σίδηρος του αίματός σου δεν ήταν πάντα εκεί. Γεννήθηκαν στον πυρήνα κάποιου άστρου -ίσως πολλών διαφορετικών άστρων- που είναι τώρα νεκρό. Τα ίδια άτομα που συνθέτουν το σώμα σου ταξίδεψαν ασύλληπτες αποστάσεις στο διάστημα για να φτάσουν εδώ, και να χτίσουν εμάς.
Είμαστε αστρόσκονη.
Αλλά είμαστε, φυσικά, και άτριχοι πίθηκοι με υπερμεγέθη εγκέφαλο. Αυτό που μου άρεσε, ο λόγος που το έβαλα, είναι πως τονίζει καλύτερα από οτιδήποτε έχω δει το ότι οι άνθρωποι δεν έχουν καμία αυταξία. Κανένα μεταφυσικό νοηματοδότη. "The monkeys have so much potential, if they would only apply themselves". Αυτό είναι Νίτσε, είναι και Μάρξ, είναι και άλλα.
Μην ξεχνάς το Waking Life, την ταινία που είχαμε παίξει στην αρχή της χρονιάς: "Η απόσταση ανάμεσα στο Νίτσε και τον μέσο άνθρωπο είναι μεγαλύτερη από την απόσταση ανάμεσα στο μέσο άνθρωπο και τον πίθηκο".
Και, αφού το θέτεις και προσωπικά, ναι, την έχω αποδεχτεί τη φύση μου, μια σφαίρα στο πρόσωπο δεν είναι και η χειρότερη κατάληξη...
Ο δημοσιευτής.
Τον μεταφυσικό νοηματοδότη που δίνει η επιστήμη? Γιατί αν προσέξεις καλύτερα το videaki / αυτό που λέει είναι οτι η συνείδηση διαχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα και μετά το αναιρεί /λέγοντας πως ο άνθρωπος δεν έχει διαφορά από τους πιθήκους αλλά so much potential .Δηλαδή ενώ φαίνεται πως προσπαθεί να σπάσει τα είδη ,τις κατηγορίες και να διατυμπανίσει την αρμονία της τεχνικής πετάει και ένα είναι ζώα /δλδ διαχωρίζονται όλα τα ζώα από τις δυνατότητες που έχει η ύλη (από τι?) δημιουργώντας πάλι κατηγορίες και λέει; οτι ας γαμήσουμε βουνά και χαράδρες , ποτάμια και θάλασσες αρκεί η κατηγορία ζώα να υπάρχει (πώς?).Το πώς με μια διευρυμένη επιστήμη (αυτή θέτει κέντρο τον εγκέφαλο) που αγαπάει όλα τα όντα της που δημιουργήθηκαν άλλη μέρα.Μικρή διαφορά με δόγμα.
Εκεί βρίσκω το λάθος.Το οτι στην ουσία εξακολουθεί να διαχωρίζει με κατηγορίες.
Είμαστε αστρόσκονη.
Αλλά είμαστε, φυσικά, και άτριχοι πίθηκοι με υπερμεγέθη εγκέφαλο.
Είμαστε και σκατά που κρύβουμε και δεν βλέπουμε που καταλήγουν ,είμαστε και νερό είμαστε και σημάδια πάνω στο κορμί μας .
Γιατί το κέντρο είναι ο εγκέφαλος?Αυτό που διαχωρίζει?Μια πετρα δεν έχει εγκέφαλο.Αλλά έχει σημάδια πχ από κύμα από άνεμο .
Δεν ήταν προσωπικό.Αλλά για να επιθυμείς να είσαι όλα αυτά /η φύση σου //η φύση// σίγουρα παλεύεις για να μην φας μια σφαίρα στο πρόσωπο.
"Η απόσταση ανάμεσα στο Νίτσε και τον μέσο άνθρωπο είναι μεγαλύτερη από την απόσταση ανάμεσα στο μέσο άνθρωπο και τον πίθηκο".
Για εξήγησέ το μου αυτό γιατί έχει ενδιαφέρον η ερμηνεία
Όταν η επιστήμη μετατρέπεται σε μεταφυσικό ή μη νοηματοδότη, παύει να είναι επιστήμη!
Ο άνθρωπος διαχωρίζεται από τα ζώα, έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν έχει κανένα άλλο: πολιτισμό. Όχι με την φορτισμένη έννοια της "κουλτούρας" αλλά με το στενό ορισμό του διαρκούς χτισίματος του νέου πάνω στο παλιό, μια προσθετική διαδικασία όπου ο άνθρωπος δημιουργεί ένα τεχνητό περιβάλλον (δρόμοι, γλώσσα, οικονομία) το οποίο αντιμετωπίζει ως φυσικό.
Αυτό, είναι διαχωρισμός από τα ζώα. Δε σημαίνει απαραίτητα ανωτερότητα όμως. Και η διαδικασία αυτή περνάει από τον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος είναι που δίνει στον άνθρωπο τη συμπεριφορά που τον διαχωρίζει από τα εξελικτικά αδερφάκια του, ο εγκέφαλος φταίει για τη μελαγχολία, το υπαρξιακό κενό, την αίσθηση ανικανοποίητου, όλα αυτά που κυνηγάνε την ανθρωπότητα -και μόνο την ανθρωπότητα, απ' ότι φαίνεται-.
"για να επιθυμείς να είσαι όλα αυτά /η φύση σου //η φύση// σίγουρα παλεύεις για να μην φας μια σφαίρα στο πρόσωπο."
Οποιοδήποτε ζώο παλεύει να μην πεθάνει, μόνο στον άνθρωπο συναντάς το ενδεχόμενο συμφιλίωσης με το θάνατο, ή ακόμα και την αυτοκτονία. Με αυτή την έννοια, ο άνθρωπος διαφέρει από όλα τα άλλα ζώα.
"Η απόσταση ανάμεσα στο Νίτσε και τον μέσο άνθρωπο είναι μεγαλύτερη από την απόσταση ανάμεσα στο μέσο άνθρωπο και τον πίθηκο".
Για εξήγησέ το μου αυτό γιατί έχει ενδιαφέρον η ερμηνεία
Κάθε ζώο στον πλανήτη είναι βελτιστοποιημένο για κάποιο περιβάλλον. Η εξέλιξη φρόντισε τα δελφίνια να είναι τέλεια για το νερό, οι σκίουροι για τα δέντρα κτλ. Από αυτήν την άποψη, ο άνθρωπος είναι ατελής: Δημιουργεί το περιβάλλον του, το οποίο αδυνατεί να χειριστεί ολοκληρωμένα, και η μόνη επιλογή του είναι να αλλάξει αλλάζοντας μαζί και το περιβάλλον. Ανοίγοντας έναν ακόμα κύκλο.
Μόνο ο άνθρωπος είναι δημιουργός. Ο δημιουργός τεχνικής, ο δημιουργός γνώσης, η, περισσότερο απ' όλα, ο δημιουργός αξιών, ο Νιτσεϊκός υπεράνθρωπος.
Ο άνθρωπος που δε δημιουργεί, δεν πραγματώνει την ανθρώπινη ιδιότητά του. Απλώς αντιδρά ανακλαστικά στο περιβάλλον του, αυτό που άλλοι πριν από αυτόν έστησαν. Με αυτήν την έννοια, ίσως να είναι και πιο πίσω από τα άλλα ζώα. Τουλάχιστον αυτά αντιδρούν στο περιβάλλον τους με τον καλύτερο γι' αυτά τρόπο.
Όταν η επιστήμη μετατρέπεται σε μεταφυσικό ή μη νοηματοδότη, παύει να είναι επιστήμη!
Σε αυτό συμφωνούμε αλλά αυτή είναι η περίπτωση της επιστήμης σήμερα.
"Ο άνθρωπος διαχωρίζεται από τα ζώα, έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν έχει κανένα άλλο: πολιτισμό....αλλά με το στενό ορισμό του διαρκούς χτισίματος του νέου πάνω στο παλιό, μια προσθετική διαδικασία όπου ο άνθρωπος δημιουργεί ένα τεχνητό περιβάλλον "
Άρα το παλιό έχει γίνει ιστορία και ένα χαρακτηριστικό του νέου όπως λέει ο Agamben (στο Χρόνο και Ιστορία) δεν αλλάζει μόνο τον κόσμο αλλά προπαντός τον χρόνο.Αυτή η προσθετική διαδικασία που λες δείχνει τον χρόνο σαν βέλος που πάει μόνο μπροστά (περιέχοντας κυκλικές πορείες στο εσωτερικό του).Και ο πολιτισμός χαρακτηρίζεται από αυτή την πορεία του χρόνου.(?)Άρα το χάσμα που δημιουργείται από το τεχνητό περιβάλλον /διαχωρισμένο απ την φύση όπως λες αν καταλαβαίνω καλά/ όλο και μεγαλώνει.
Δύο μεταβλητές επομένως .Χρόνος και ταχύτητα.Μια διαφορετική αντίληψη του χρόνου (πχ Einstein) και όχι μόνο/ και διαφορετικοί ρυθμοί.
Το οικοδόμημα της μοναδικότητας του πολιτισμού έτσι όπως το περιγράφεις καταρρέει .Απλώς τα εργαλεία και οι δυνατότητές τους αλλάζουν νόημα.Και στην περίπτωση των ζώων η συμπεριφορά τους δεν έχει νόημα?Έχει?
"Οποιοδήποτε ζώο παλεύει να μην πεθάνει, μόνο στον άνθρωπο συναντάς το ενδεχόμενο συμφιλίωσης με το θάνατο, ή ακόμα και την αυτοκτονία."
Για ψάχτο καλύτερα.
Επιπλέον αυτό που μάλλον θα το θεωρούσες ως κόλλημα μη εξελικτικής προσαρμογής πχ έναν σκύλο που δεν αφηνει το νεκρό του αφεντικό με συνέπεια να πεθάνει και ο ίδιος είναι στην ουσία πολύ πιο δύσκολο να το εξηγήσεις.Όπως και είναι δύσκολο να εξηγήσεις γιατί αισθάνεσαι περίεργα όταν βλέπεις ένα ζώο να υποφέρει
Ως προς το αντιδραστικό του ανθρώπου συμφωνώ."Ο άνθρωπος που δε δημιουργεί, δεν πραγματώνει την ανθρώπινη ιδιότητά του."
Που το δείχνει αυτό στο video?
"Το οικοδόμημα της μοναδικότητας του πολιτισμού έτσι όπως το περιγράφεις καταρρέει .Απλώς τα εργαλεία και οι δυνατότητές τους αλλάζουν νόημα."
Μα αυτό ακριβώς είναι η μοναδικότητα του πολιτισμού: Η συνεχής δημιουργία εργαλείων, και η εκ νέου νοηματοδότησή της (με την ανθρώπινη φυσικά έννοια του "νοήματος"). Τα οποία "εργαλεία" μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά πράγματα από υλικά εργαλεία. Γιατί καταρρέει το οικοδόμημα; Είναι ή δεν είναι αποκλειστικά ανθρώπινη ιδιότητα; Είναι ή δεν είναι προσθετική διαδικασία; -δε λέω ότι είναι καλή ή κακή, είναι μονόδρομος-
Και στην περίπτωση των ζώων η συμπεριφορά τους δεν έχει νόημα?Έχει?"
Πώς δεν έχει: Βελτιστοποίηση της διασποράς του γενετικού τους υλικού.
Εκτός κι αν εννοείς νόημα με την ανθρώπινη έννοια, του σκοπού. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στο σύμπαν.
"Οποιοδήποτε ζώο παλεύει να μην πεθάνει, μόνο στον άνθρωπο συναντάς το ενδεχόμενο συμφιλίωσης με το θάνατο, ή ακόμα και την αυτοκτονία."
Για ψάχτο καλύτερα.
Ψαγμένο το'χω. Όσα παραδείγματα ξέρω μπορούν να ερμηνευτούν με απλό σκληρό δαρβινισμό. Είτε επειδή υπάρχει στο θάνατο ενός ατόμου κάποιο απώτερο συμφέρον για το γενετικό του υλικό (πχ. γονείς), είτε σαν ατύχημα/misfire των ίδιων μηχανισμών, όταν ο οργανισμός βρίσκεται σε κατάσταση που δεν έχει προβλεφθεί από την εξέλιξη (σχέση σκύλου-αφεντικού).
Όσο για τον οίκτο προς άλλα είδη, εύκολα το ερμηνεύεις αν συνδυάσεις την κληρονομική τάση για αληλεγγύη σε όλα τα κοινωνικά ζώα που μπορούν ξεχωρίζονται μεταξύ τους ως άτομα (πχ πίθηκοι, δελφίνια), με την ανεξέλεγκτα ισχυρή δυνατότητα γενίκευσης/αφαίρεσης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Γιατί νομίζεις ότι λυπόμαστε ευκολότερα τα ζώα με πιο ανθρώπινα χαρακτηριστικά; Και ειδικά αυτά που μοιάζουν με παιδιά;
Που το δείχνει αυτό στο video?
Potential.
"Πώς δεν έχει: Βελτιστοποίηση της διασποράς του γενετικού τους υλικού."
Ο dawkins καλός αλλά κατάλαβε τον συσχετισμό που προσπαθεί να κάνει.
Απλώς τα εργαλεία και οι δυνατότητές τους αλλάζουν νόημα.Αυτό το είπα σε αντίθεση ως προς το οικοδόμημα του πολιτισμού που έθεσες σαν στοιχείο διαφοράς.Χαίρομαι που συμφωνείς
Είναι ή δεν είναι προσθετική διαδικασία; -δε λέω ότι είναι καλή ή κακή, είναι μονόδρομος-
Όχι.Γιατί εδώ η μνήμη όπως και τα παράσιτα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.Πχ αλλάζοντας μέσο από το χαρτί στο ψηφιακό πολλά χάνονται .Η υφή , η μυρωδιά ,το χρώμα (ψάξε ιστορία μετατροπής στις αμερικάνικες βιβλιοθήκες των βιβλίων σε φιλμ).Δεν λέω είναι αποτελεσματικό.Αν το μόνο που περιέχεται είναι γράμματα...
Εδώ το ενδιαφέρον είναι η μετάφραση δες πλάτωνος φαρμακεία από Derrida
Remix?
H κορνίζα είναι η πουτάνα του έργου έλεγε ...
"Οποιοδήποτε ζώο παλεύει να μην πεθάνει, μόνο στον άνθρωπο συναντάς το ενδεχόμενο συμφιλίωσης με το θάνατο, ή ακόμα και την αυτοκτονία."
Στον άνθρωπο συναντάς και το ενδεχόμενο να μπει σε μια βάρκα και να φύγει στην θάλασσα χωρίς να γνωρίζει που μπορεί να καταλήξει , ξέροντας απο πριν οτι έτσι έχει την πιθανότητα να χαθεί για πάντα χωρίς να γνωρίσει ποτέ κανείς για την τύχη του ή για τον θάνατό του .Να χαθεί.Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να μιλήσεις για σκοπό παρά για μήτρα.Σε παραπέμπω στο νερό και τα όνειρα του Gaston Bachelard.
Αυτή την συμπεριφορά ενώ στον άνθρωπο της συνείδησης την εξηγείς ως διαφορετικότητα / στα ζώα την εξηγείς ως μεγιστοποίηση διασποράς του γενετικού τους υλικού.Το χαρακτηριστικό του πιο γρήγορου τεχνίτη μετατρέπεται σε κυρίαρχη διαφορά ,ακριβώς όπως είδος γένος.Λέω μετατρέπεται στο σήμερα ,όχι οτι δεν έχει την δυνατότητα να είναι κάτι άλλο.Επομένως επι της ουσίας η ίδια νοηματοδότηση με πιο φανταχτερό περιτύλιγμα.Αφαιρετική κίολας στηρίζοντας τα πάντα στον εγκέφαλο και την συνείδηση /για την οποία ακόμα δεν γνωρίζουμε πολλά.
Potential λες
Monkeys που ο εγκέφαλός τους έχει εξελιχθεί σε ένα μη διαχειρίσιμο μέγεθος. Λέει το βίντεο.
Ο dawkins καλός αλλά κατάλαβε τον συσχετισμό που προσπαθεί να κάνει.
Τον αγγλοσαξωνικό φιλελευθερισμό του dawkins συγκεκριμένα πιθανόν να φαντάζεσαι πού τον έχω γραμμένο. Το σχήμα παραμένει λειτουργικό.
Απλώς τα εργαλεία και οι δυνατότητές τους αλλάζουν νόημα.Αυτό το είπα σε αντίθεση ως προς το οικοδόμημα του πολιτισμού που έθεσες σαν στοιχείο διαφοράς.Χαίρομαι που συμφωνείς
Απλώς; Μα αυτό ακριβώς είναι που κάνει το διαχωρισμό ορατό και προφανή! Είσαι σίγουρος πως συμγφωνούμε;
Όχι.Γιατί εδώ η μνήμη όπως και τα παράσιτα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.Πχ αλλάζοντας μέσο από το χαρτί στο ψηφιακό πολλά χάνονται .Η υφή , η μυρωδιά ,το χρώμα (ψάξε ιστορία μετατροπής στις αμερικάνικες βιβλιοθήκες των βιβλίων σε φιλμ).Δεν λέω είναι αποτελεσματικό.Αν το μόνο που περιέχεται είναι γράμματα...
Όχι, η απώλεια πληροφορίας δεν είναι θόρυβος, είναι μητροκτονία εκ προθέσεως, και αυτό δεν αναιρεί το σχήμα της διαδοχής και επί της ουσίας της αύξησης πολυπλοκότητας. Μάλλον το ενισχύει.
Εδώ το ενδιαφέρον είναι η μετάφραση δες πλάτωνος φαρμακεία από Derrida
Remix?
H κορνίζα είναι η πουτάνα του έργου έλεγε ...
Η μεταμοντερνιά αν δεν την προσέξεις, γίνεται μεταφυσική... Το να αποδομείς τις ουρανοκατέβατες παραδοχές ενός συστήματος αξιών -κάτι που θα έκανε το Νίτσε περήφανο- δε σημαίνει ανυπαρξία του συστήματος, δε σημαίνει εξίσωση των πάντων ως παράλληλες εναλλακτικές πορείες. Το 'παμε αυτό, δεν υπάρχει μεταφυσικός νοηματοδότης, δεν υπάρχει ηθική κρίση καλού-κακού. Υπάρχει όμως πορεία.
Στον άνθρωπο συναντάς και το ενδεχόμενο να μπει σε μια βάρκα και να φύγει στην θάλασσα [...]. Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να μιλήσεις για σκοπό παρά για μήτρα.
Άντε μπράβο! Βλέπεις που υπάρχει άλλου είδους κατηγοριοποίηση από τα ζώα; Η έχεις στο νου σου κανα καγκουρώ που μπήκε σε μια βάρκα και έφυγε για τη θάλασσα χωρίς να γνωρίζει πού πάει;
Αυτή την συμπεριφορά ενώ στον άνθρωπο της συνείδησης την εξηγείς ως διαφορετικότητα / στα ζώα την εξηγείς ως μεγιστοποίηση διασποράς του γενετικού τους υλικού.Το χαρακτηριστικό του πιο γρήγορου τεχνίτη μετατρέπεται σε κυρίαρχη διαφορά ,ακριβώς όπως είδος γένος.
Κι εδώ κάνεις λάθος. Ολόκληρη η συμπεριφορά του ανθρώπινου είδους είναι ένα misfire, επί της ουσίας. Ψήγματα της ανάγκης για διασπορά του γενετικού υλικού τους υπάρχουν πολλά, αλλά η συμπεριφορά μας στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς εκμεταλεύεται τους μηχανισμούς αυτούς για άλλους σκοπούς. Από τα προφυλακτικά μέχρι το πεγιότ, η ζωή μας περνάει μέσα από τη διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε. Υπάρχει εδώ, και ένας ορατός διαχωρισμός, και μια ορατή ατέλεια, που μόνο ως δυνάμει μπορεί να περιγραφεί. Και ως διαδικασία επώδυνη, στο δρόμο.
Λέω μετατρέπεται στο σήμερα ,όχι οτι δεν έχει την δυνατότητα να είναι κάτι άλλο.
Τουλάχιστον συμφωνούμε στο δυνάμει. Μάλλον. :)
Επομένως επι της ουσίας η ίδια νοηματοδότηση με πιο φανταχτερό περιτύλιγμα.Αφαιρετική κίολας στηρίζοντας τα πάντα στον εγκέφαλο και την συνείδηση /για την οποία ακόμα δεν γνωρίζουμε πολλά.
Καμία νοηματοδότηση, πέραν της αποδοχής του δυνάμει -ορατό χάρη στην πορεία που ήδη έχουμε διανύσει-, και της διαπίστωσης της οδυνηρότητας της προϊστορίας που διασχίζουμε. Και τα δύο, αποτελέσματα κατά βάση ενός υπερδιογκωμένου εγκεφάλου.
Εκτός κι αν φταίει η ψυχή!
Potential λες
Monkeys που ο εγκέφαλός τους έχει εξελιχθεί σε ένα μη διαχειρίσιμο μέγεθος. Λέει το βίντεο.
Δες από πάνω. Ρε, σίγουρα είδαμε το ίδιο βίντεο;
Το σχήμα παραμένει λειτουργικό.
Όχι σαν αρχή.
(Και στην περίπτωση των ζώων η συμπεριφορά τους δεν έχει νόημα?Έχει?"
Πώς δεν έχει: Βελτιστοποίηση της διασποράς του γενετικού τους υλικού.)
Απλώς; Μα αυτό ακριβώς είναι που κάνει το διαχωρισμό ορατό και προφανή! Είσαι σίγουρος πως συμγφωνούμε;
Μίλησα για ταχύτητα.Διαφορετικούς ρυθμούς.Διαχωρίζεις πλέον με βάση την ταχύτητα..
Ο άνθρωπος σαν τεχνίτης , ο τεχνητός άνθρωπος .Έχει διαφορά.
Όχι, η απώλεια πληροφορίας δεν είναι θόρυβος, είναι μητροκτονία εκ προθέσεως,
Όπως και για πράγματα που δεν μπορούν να προβλεφθούν /κοιτώντας μόνο ένα κομμάτι της ακτής /Ιστορία/.Εκτός αν μπορείς να μετρήσεις το σύνολο.Να ζήσεις.Η εντροπία της επικοινωνίας ?Η πρόθεση φωνάζει δικαιοσύνη ..Και εδώ είναι τουλάχιστον για μένα πολύ θολά τα νερά.
Η μεταμοντερνιά αν δεν την προσέξεις, γίνεται μεταφυσική... Το 'παμε αυτό, δεν υπάρχει μεταφυσικός νοηματοδότης, δεν υπάρχει ηθική κρίση καλού-κακού.
Δεν υπάρχει ηθική κρίση δυαδικοτήτων θέλεις να πεις.Αλτρουισμού – Εγωισμού για να ξαναεπανέλουμε στο λειτουργικό σχήμα.Ηθική όμως?
Άντε μπράβο! Βλέπεις που υπάρχει άλλου είδους κατηγοριοποίηση από τα ζώα; Η έχεις στο νου σου κανα καγκουρώ που μπήκε σε μια βάρκα και έφυγε για τη θάλασσα χωρίς να γνωρίζει πού πάει;
Να χαθεί.Εκεί ήταν η ουσία..
Χαίρομαι που τσίμπησες.Η βάρκα λοιπόν είναι η δυνατότητα της ύλης του ξύλου να γίνει βάρκα που ο άνθρωπος την ονομάτησε σαν βάρκα και την χρησιμοποίησε σαν βάρκα.Όπως μια στέρνα μπορεί να την χρησιμοποιήσει σαν έργο τέχνης..Το περίεργο είναι οτι ενώ φαίνεται να τσαντίζεσαι σε κάποια σημεία που πχ
\\η συμπεριφορά μας στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς εκμεταλεύεται τους μηχανισμούς αυτούς για άλλους σκοπούς. Από τα προφυλακτικά μέχρι το πεγιότ, η ζωή μας περνάει μέσα από τη διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε. \\
μετά το αναιρέις τοποθετώντας τον εγκέφαλο σαν κεφαλή ενός συστήματος που δεν έχει νόημα χωρίς αυτόν δίνοντάς του εργαλειακό χαρακτήρα μην τολμώντας να δώσεις υπόσταση στο υπόλοιπο τεχνητό δίχως αυτον.Συνεπώς παύεις να δημιουργείς ¨εργαλεία πολύ διαφορετικά από υλικά εργαλεία ¨ λες/ artifacts θα έλεγα εγώ και κόβεις την επικοινωνία .Ναι με αυτή την έννοια δεν βλέπω κανα καγκουρό παρά μια διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε.
Εξαιτίας της κατασκευής αυτής προχωράς στον διαχωρισμό
Εκτός κι αν φταίει η ψυχή!
:-)
Ρε, σίγουρα είδαμε το ίδιο βίντεο;
Βρε λες ?Πλάκα θα είχε .Nyxta steganography!!!!!!Video on demand :-)
"Το σχήμα παραμένει λειτουργικό."
Όχι σαν αρχή.
μμμ... όχι;
Μίλησα για ταχύτητα.Διαφορετικούς ρυθμούς.Διαχωρίζεις πλέον με βάση την ταχύτητα..
Ο άνθρωπος σαν τεχνίτης , ο τεχνητός άνθρωπος .Έχει διαφορά.
ναι, θα μπορούσα να το δεχτώ αυτό, ως ένα σημείο. Πιστεύω στη διαβάθμιση -και όχι κατηγοριοποίηση- της ζωής... Μπορείς να το επεκτείνεις όμως αυτό παντού, από τον άνθρωπο, στον πίθηκο, στο σκύλο, στις αμοιβάδες;
Όπως και για πράγματα που δεν μπορούν να προβλεφθούν /κοιτώντας μόνο ένα κομμάτι της ακτής /Ιστορία/.Εκτός αν μπορείς να μετρήσεις το σύνολο.Να ζήσεις.Η εντροπία της επικοινωνίας ?Η πρόθεση φωνάζει δικαιοσύνη ..Και εδώ είναι τουλάχιστον για μένα πολύ θολά τα νερά.
Και για μένα... Σ' αυτό το επίπεδο, νομίζω πορεύεσαι προς ό,τι πιο ολοκληρωμένο βρίσκεις, ξέροντας πως μπορεί να είναι μούφα, πως σίγουρα είναι λειψό, χωρίς αυτό να σ' εμποδίζει να το πάρεις σοβαρά... Εκεί κάπου αφήνω και τον Φουκώ πίσω, και τους μεταμοντέρνους... Η απαίτηση για ολοκληρωμένη οπτική πριν τη δράση μου φαίνεται υπεροψία χειρότερη κι από αυτή της σημερινής "επιστήμης".
Δεν υπάρχει ηθική κρίση δυαδικοτήτων θέλεις να πεις.Αλτρουισμού – Εγωισμού για να ξαναεπανέλουμε στο λειτουργικό σχήμα.Ηθική όμως?
Υπάρχει; Ίσα ίσα, τον αλτρουισμό/εγωισμό μπορείς να τον ορίσεις με διαδικαστικές παραμέτρους, χωρίς να χρειαστεί να υποθέσεις ότι ο αλτρουισμός είναι "καλός" και ο εγωισμός "κακός". Την ηθική; Για μένα, η -σε ατομικό επίπεδο- συνεχής επαναδιαπραγμάτευση της ηθικής είναι μονόδρομος.
Χαίρομαι που τσίμπησες.Η βάρκα λοιπόν είναι η δυνατότητα της ύλης του ξύλου να γίνει βάρκα που ο άνθρωπος την ονομάτησε σαν βάρκα και την χρησιμοποίησε σαν βάρκα.Όπως μια στέρνα μπορεί να την χρησιμοποιήσει σαν έργο τέχνης..Το περίεργο είναι οτι ενώ φαίνεται να τσαντίζεσαι (σσ. moi? jamais! :D) σε κάποια σημεία που πχ
\\η συμπεριφορά μας στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς εκμεταλεύεται τους μηχανισμούς αυτούς για άλλους σκοπούς. Από τα προφυλακτικά μέχρι το πεγιότ, η ζωή μας περνάει μέσα από τη διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε. \\
μετά το αναιρέις τοποθετώντας τον εγκέφαλο σαν κεφαλή ενός συστήματος που δεν έχει νόημα χωρίς αυτόν δίνοντάς του εργαλειακό χαρακτήρα μην τολμώντας να δώσεις υπόσταση στο υπόλοιπο τεχνητό δίχως αυτον.
Μα, είναι ο εγκέφαλος που επιτελεί τη διεργασία "αφομοίωση του υπάρχοντος/ σχεδιασμός του νέου/ αφομοίωση του νέου ως υπάρχον". Όλο το ζήτημα του τεχνητου περνάει από τις αισθήσεις, τα συναισθήματα, αλληλεπιδρά μ' αυτά, θα υπήρχε όμως -πολύ διαφορετικό, φυσικά- και χωρίς αυτά. Όχι όμως και χωρίς εγκέφαλο... Είναι, μ' αυτήν την έννοια, και καθοριστικός παράγοντας, και ένα απλό μέσο -σίγουρα όχι αντικείμενο λατρείας και σίγουρα όχι κάτι ασήμαντο.
Συνεπώς παύεις να δημιουργείς ¨εργαλεία πολύ διαφορετικά από υλικά εργαλεία ¨ λες/ artifacts θα έλεγα εγώ και κόβεις την επικοινωνία .Ναι με αυτή την έννοια δεν βλέπω κανα καγκουρό παρά μια διαστροφή των προτεραιοτήτων της εξέλιξης για σκοπούς που δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε.
"Εργαλεία πολύ διαφορετικά από εργαλεία", με την μαρξική έννοια, που περιλαμβάνει και κώδικες επικοινωνίας, και κώδικες σεξουαλικότητας, και συστήματα σκέψης, και τα πάντα -δε νομίζω ότι τα καλύπτει το "artifacts". Δεν κόβεται η επικοινωνία, ίσα-ίσα, μετατίθεται σχεδόν όλο το βάρος σ' αυτήν, για την εύρεση της κατεύθυνσης -του σκοπού.
Εξαιτίας της κατασκευής αυτής προχωράς στον διαχωρισμό
Εκτός κι αν φταίει η ψυχή!
:-)
Κοίτα, αν αντιλαμβανόμουν την ανυπαρξία ψυχής ως θρίαμβο του καρτεσιανού, σιγά μην είχα ασχοληθεί με τη νύχτα :P
«Νόμους της Μορφής» του George Spencer Brown
\\
Η κεντρική ιδέα του George Spencer Brown που αναλύεται με κομψούς (και μερικές φορές πολύ παράξενους) τρόπους στο βιβλίο του, είναι ότι η «θεμελιακή φύση» του Νού και της Νόησης δεν είναι η «Λογική του Αριστοτέλη», αλλά ούτε και η σύγχρονη Μαθηματική (Τυπική) Λογική, που γέννησε την τεχνολογία (με αποκορύφωμα την Πληροφορική, όπως την απολαμβάνουμε σήμερα) αλλά... είναι μία άλλη, πολύ περισσότερο θεμελιώδης νοητική και αντιληπτική λειτουργία, για την οποία -μέχρι τώρα- γνωρίζαμε ελάχιστα: - Πρόκειται για μία θεμελιώδη πράξη του Νού, δηλαδή οποιουδήποτε Νού, ακόμη και του Νού της... αμοιβάδας (αν... υπάρχει τέτοιο πράγμα), η οποία περιγράφεται από τον Brown σαν ο σχηματισμός ενός «Αρχικού Ορίου» ή «Διάκρισης» μεταξύ «εσωτερικού» και «εξωτερικού» κόσμου. Από τη στιγμή δηλαδή, που ένας Νους (ή κάποιο Ον) αντιληφθεί τον περιβάλλοντα Χώρο (γύρω από τον εαυτό του) σαν κάτι ξεχωριστό, διαφορετικό από τον εαυτό του, από τη στιγμή που σχηματίσει την «Πρώτη Διάκριση» ανάμεσα σε αυτά που είναι «μέσα του» και όσα είναι «απ’ έξω του», τότε όχι μόνο «εξατομικεύεται» (αποκτώντας και τη δυνατότητα «έξυπνης επιβίωσης» μέσα στο περιβάλλον του) αλλά... κυριολεκτικά «γεννάει», ή «δημιουργεί» τον ίδιο τον «Κόσμο», όπως -στη συνέχεια- τον αντιλαμβάνεται, εξ ολοκλήρου!\\
http://multiforms.netfirms.com/multiforms_1.html
Checka to
Δημοσίευση σχολίου